Język polski jest bardzo ważnym przedmiotem w każdej szkole. Trzeba mieć na uwadze, że biegłe posługiwanie się językiem ojczystym stanowi podstawę do ubiegania się o przyjęcie na wiele państwowych uczelni. Nie bez znaczenia pozostają zadania domowe, jakie zadawane są przez polonistów w ramach realizacji tego przedmiotu. Warto wykonywać je samodzielnie, bowiem tylko w ten sposób możliwe jest pogłębienie zdolności analitycznego myślenia. Najważniejsze są oczywiście interpretacje wierszy. W ich ramach uczeń ma za zadanie wskazać koncept, jaki posłużył danemu autorowi do napisania wybranego utworu. Jednocześnie konieczne jest wskazanie, jak użyte alegorie wpłynęły na sens danego wiersza bądź innego utworu literackiego. Wielu uczniów zastanawia się jednak, jak napisać interpretacje, aby była ona logiczna i składna.
Jak napisać interpretacje?
Dokonując wnikliwej analizy wiersza, dobrze jest w pierwszej kolejności wziąć do ręki długopis i podkreślić wszystkie środki stylistyczne, jakie zostały użyte w utworze. Po prawidłowym wykonaniu tego zadania niezbędne jest skierowanie uwagi na cel, jakiemu służą. Istnieją pewne uniwersalne wzorce, które na ogół sprawdzają się przy interpretowaniu niemal wszystkich dzieł. Tytułem przykładu, hiperbolizacja występująca w poszczególnych wersach ukierunkowana jest na ogół na oddanie istoty problemu w sposób jak najbardziej dosadny. Z kolei porównania homeryckie często wykorzystywane są do wnikliwego opisu danego zjawiska. Każdy z pewnością intuicyjnie wyczuje, co autor miał na myśli, sporządzając dane dzieło.
Znajomość podstawowych motywów literackich
Kluczowa dla prawidłowej interpretacji wydaje się być również znajomość podstawowych motywów literackich. Często to one przyświecają autorom wierszy w stworzeniu dzieł odwołujących się do utartych kanonów. Nie ma większego problemu z jednoznaczną oceną znaczenia wierszy pisanych w nurcie pozytywistycznym. Podstawową zasadą, jaka rządzi tamtejszą literaturą, jest tendencyjność. Utwory kierowane były do mas, dla których hasła odnoszące się do pracy u podstaw i pracy organicznej były powszechnie znane. Natomiast w przypadku interpretowaniu dzieł romantycznych klasyków warto odwołać się do mistycyzmu, jak również innych nurtów, w których nadrzędną rolę odgrywała duchowość.
